De juryprijs voor Nederlandse Sportfoto van het Jaar 2024 ging naar een iconisch beeld uit de Tour de France: Frank van de Broek en Romain Bardet, perfect synchroon, tegen een hongerig peloton op de achtergrond. De foto, gemaakt door fotograaf Klaas Jan van der Weij, werd unaniem door de jury verkozen. Extra bijzonder is dat deze foto tijdens de allerlaatste Tour van Klaas Jan is gemaakt. De foto weerspiegelt ook het teamgevoel van die dag. Bardet en Van den Broek werkten perfect samen om de etappe te winnen, wat resulteerde in een eerste plaats voor Bardet en een tweede voor Van den Broek. Hun samenwerking liet zien wat teamwork betekent, waardoor de foto het perfecte symbool is geworden van hun prestatie. We spraken met de fotograaf over de magie achter de foto, zijn afscheid van de Tour en wat deze prijs voor hem betekent.
Wat betekent het voor jou dat de juryprijs voor Sportfoto van het Jaar 2024 naar jouw foto is gegaan?
“Dit is wel één van de allerleukste prijzen die ik heb gewonnen. Ook al heb ik in mijn carrière veel internationale prijzen gewonnen, vind ik deze toch extra bijzonder. Ten eerste omdat wielrennen m’n grote liefde is, en ten tweede omdat de Tour echt mijn wedstrijd is. Ik ben denk ik al dertig keer bij de Tour geweest als fotograaf. En dit was ook nog eens mijn laatste Tour, want die ga ik nu niet meer doen. Dus hoe bijzonder is het dan dat ik in mijn laatste Tour voor de eerste keer deze mooie prijs win? Bovendien is het niet zo dat de jury een sportmoment van het jaar kiest en daarbij een foto, maar het gaat hier echt alleen om de foto. Ik heb van alle kanten gehoord hoe bijzonder het is dat in een olympisch jaar niet een foto van de Olympische Spelen wordt verkozen tot foto van het jaar. Want met de fenomenale prestaties van Femke Bol en Sifan Hassan bijvoorbeeld, had het zomaar gekund dat een foto van die prestaties gewonnen zou hebben. Maar het is echt duidelijk dat er puur naar de foto is gekeken, en niet naar het moment. Dat maakt het extra bijzonder voor me.”
Wacht even.. Deze prijs win je uitgerekend in je laatste Tour de France? Alsof het zo moest zijn…
“Ja bizar he. Dat maakt het nog specialer voor me. Laten we zeggen: ik stop op m’n hoogtepunt. Mooier dan dit kon het niet worden, haha.”
Wat maakt volgens jou deze foto écht krachtig? Wat is volgens jou het verhaal van deze foto?
“Je ziet echt het teamgevoel boven alles. Twee teamgenoten die precies hetzelfde bewegen, versus een hongerig peloton.”
Had je meteen door dat deze foto iets bijzonders zou worden toen je hem maakte, of verraste het resultaat je achteraf?
“Ja. Toen het gebeurde al, toen wist ik: dit is speciaal. Ik zag Frank eerst omkijken, en toen dacht ik al: Als Romain nu ook omkijkt, dan heb ik echt een goede plaat. En ja hoor, wat deed Romain een seconde later…? Bedankt Romain!”
Heb je een favoriet detail in de foto dat je extra trots maakt?
“De helmen die in elkaar versmelten. Het wordt een soort siamese tweeling. Zonder dat detail was de foto een stuk minder bijzonder geweest. Want daarin zie je ook gewoon dat teamgevoel. Dat is zó sterk op de foto, dat twee individuele renners letterlijk samensmelten tot één renner. En dan daarachter dat peloton dat als een kudde hongerige wolven aan komt rijden in de achtergrond, in een waas. En het detail dat één van de twee dan een Nederlandse renner is, vind ik ook mooi.”