Itzulia Women – Wedstrijdverslag

17 mei – etappe 2: Ugao-Miraballes – Igorre

De tweede etappe van Itzulia Women kende een vergelijkbaar verloop als de openingsdag: explosieve aanvallen op de beklimmingen en een steeds verder uitdunnend peloton. Team Picnic PostNL was actief in de beginfase om mee te schuiven in gevaarlijke ontsnappingen, maar uiteindelijk draaide het opnieuw uit op een sprint met een uitgedunde groep. Net als op dag één werd Eleonora Ciabocco goed beschermd door haar ploeggenoten en sprintte ze naar een knappe negende plaats.

Na afloop zei Ciabocco: “Het was opnieuw een heel zware rit. Het tempo lag al hoog vanaf de eerste klim, die ook meteen erg steil was, maar ik kon me goed handhaven in de eerste groep samen met Becky. Op de tweede klim verloren we wat terrein, maar op het vlakke stuk konden we weer terugkeren naar voren. Voor de volgende klim probeerde Becky in de aanval te gaan, maar sommige ploegen controleerden de koers stevig met het oog op een sprint. Esmée kwam ook terug in de groep en vanaf dat moment focusten we ons op de sprint. Ik probeerde de juiste wielen te volgen en mezelf zo goed mogelijk te positioneren. In de laatste 100 meter moest ik helaas even remmen, waardoor ik wat plaatsen verloor. Toch opnieuw een top tien en morgen wacht alweer de slotrit – we gaan er nog één keer vol voor.”

16 mei – etappe 1: Zumarraga – Donostia

De Itzulia Women begon vrijdagochtend vroeg voor het peloton, met een heuvelachtige rit van 148 kilometer op het programma. De openingsfase van de koers verliep relatief rustig, zonder dat een kopgroep kon wegrijden. Team Picnic PostNL richtte zich in die beginfase vooral op het goed positioneren richting de eerste beklimmingen. Dat lukte goed, waardoor youngster Eleonora Ciabocco de belangrijkste klim van de dag kon overleven in een uitgedund groepje van favorieten. Even later kwam het peloton echter weer samen.

In de finale kreeg Ciabocco steun van Abi Smith, Esmée Peperkamp en Becky Storrie, die haar opnieuw goed afzetten richting de laatste beklimming. Daar kon de Italiaanse opnieuw enkele aanvallen volgen. Helaas was er vlak voor het ingaan van de laatste vijf kilometer een valpartij waarbij Smith betrokken raakte, al kon zij de etappe gelukkig wel uitrijden. In de sprint om de dagzege vocht Ciabocco tot de laatste meters en sprintte naar een verdienstelijke tiende plek.

Ciabocco zei na afloop: “Vandaag was een vrij zware koers en een lange dag. We probeerden als ploeg goed bij elkaar te blijven en in positie te zitten voor de eerste klim – dat lukte goed. Op de tweede klim brak de koers open, en ik kon in het eerste groepje blijven, wat fijn was. Daarna viel het tempo even stil en kwamen Abi, Esmée en Becky terug. Zij zetten mij vervolgens opnieuw goed af voor de laatste klim, waar ik weer wat aanvallen kon volgen. Vanaf daar was het gewoon vol gas tot aan de finish. In de sprint zat ik misschien net niet in de beste positie, maar ik heb mijn best gedaan en een top tien is een prima resultaat voor vandaag. Abi ging helaas onderuit in de finale maar kon de rit wel uitrijden. Hopelijk gaat het goed met haar, want ze reed erg sterk vandaag.”