De jonge Belg Matteo is in 2025 aangesloten bij het Developmentprogramma, na twee veelbelovende jaren bij de junioren. Daar hielp hij zijn ploeggenoten en liet hij zien goed uit de voeten te kunnen op heuvelachtig terrein.
Als zoon van oud-wielrenner Wim is het geen verrassing dat zijn vader de grootste inspiratiebron was voor Matteo om op de fiets te stappen en de sport te ontdekken.
“Hij was altijd aan het trainen of aan het sleutelen aan zijn fietsen, en thuis stond de televisie standaard op wielrennen. Ik ben er echt mee opgegroeid. Ik was zelfs twee jaar voordat ik bij een club mocht aansluiten al aan het trainen op de fiets.”
In de periode voordat hij lid mocht worden van een club, probeerde Matteo nog even te voetballen, maar dat bleek slechts een tijdelijke bezigheid. Zodra hij tien werd, sloot hij zich meteen aan bij de lokale wielerclub. In het begin combineerde hij wegwielrennen met veldrijden, wat hem enorm hielp bij de ontwikkeling van zijn techniek. Maar in 2022 verloor hij zijn liefde voor het ploeteren door de modder en concentreerde hij zich volledig op het wegwielrennen.
“Ik vind het heerlijk om gewoon de weg op te gaan en te fietsen. Even nergens aan denken, behalve aan de training die ik moet uitvoeren. Een beetje muziek luisteren en mijn hoofd leegmaken. Het gevoel na een zware trainingssessie is echt geweldig, en in wedstrijden geniet ik enorm van de adrenaline die het met zich meebrengt.”
Op de doelen voor zijn carrière heeft Matteo een bijna filosofische kijk. Hij benadert alles vanuit een breder perspectief.
“Ik wil van mijn hobby mijn werk maken; dat is mijn grootste motivatie. Mijn passie omzetten in werk, zodat het nooit voelt als een gewone baan.”
Maar met een veelzeggende glimlach bekent Matteo ook een andere drijfveer: beter worden dan zijn vader.
“Als ik naar een wedstrijd ging, zei hij vaak iets als: ‘Oh, die wedstrijd heb ik ook gereden en ik werd elfde.’ Dat motiveerde me om er alles aan te doen om een top tien te halen. Het was een beetje vriendschappelijke competitie tussen ons, en achteraf konden we er altijd om lachen en elkaar een beetje plagen.”
Als het gaat over de stap van de junioren naar de beloften, straalt Matteo enthousiasme uit. Hij kijkt ernaar uit om “te werken in een team met zoveel geschiedenis” en waardeert “de structuur en begeleiding die hem zullen helpen de volgende stappen te zetten.”
Hij omschrijft zichzelf als “toegewijd, doordacht en zelfbewust” en dus blijft Matteo met beide benen stevig op de grond. Hij beseft dat “het harde werk nu pas begint” en dat hij zichzelf “niet boven anderen zal plaatsen”.
Bedachtzaam als hij is, is Matteo vastberaden om alles te geven om zijn droom waar te maken: prof worden. Hij wil zich op een rustige en verstandige manier ontwikkelen binnen het team.
“Het is belangrijk om alle stappen te volgen en geen stappen over te slaan.”
Naast de fiets is Matteo een talentvolle kok die graag in de keuken staat om maaltijden voor zichzelf en zijn familie te bereiden, vaak terwijl hij nieuwe recepten uitprobeert. Ook blijft hij bezig met zijn opleiding tot diëtist. Als hij niet met eten bezig is – of het nu studeren of koken is – brengt hij, net als de meeste jongeren, graag tijd door met vrienden en familie.